Jako libertarianin jestem oczywiście przeciwny wszelkim formom cenzurowania twórczości i mediów przez jakiekolwiek władze. Cenzura budzi zresztą sprzeciw nie tylko wolnościowców — również wielu socjaldemokratów, prawicowców czy centrystów jest przeciwna cenzurowaniu mediów, sztuki, książek itd. Mało kto jednak zauważa cenzurowanie JEDNEGO gatunku sztuki: architektury w jej wykonaniach (tzn. nie na samych makietach i projektach).

Pomijając kwestie inżynieryjne (takie, jak konstrukcja, pod względem wytrzymałości i bezpieczeństwa) architektura JEST formą twórczości, taką samą, jak każda inna, jak np. muzyka, film, rzeźba, pisarstwo, malarstwo czy poezja. I tak samo, jak niedopuszczalne jest cenzurowanie tamtych gatunków, jest ono nie do przyjęcia również w architekturze. Jako jednostka, jeśli tylko najdzie mnie ochota na działalność twórczą, MAM pełne prawo wyrażania poprzez nią swojej duszy. MÓJ DOM, jego architektura zewnętrzna oraz wewnętrzna jest takim samym sposobem wyrażania mojej duszy jak książka którą napiszę, film który nakręcę, lub też stroje i fryzury, które pragnę nosić i pielęgnować.

Continue reading

Rodzina to najbardziej naturalna jednostka organizacyjna społeczeństwa, i najbardziej naturalne środowisko życia dla każdej jednostki. Z definicji oparta na cieple i miłości, rodzina jest swoistą warownią, swego rodzaju twierdzą wartości takich, jak życie, wolność, poszukiwanie szczęścia, miłość, wzajemna pomoc i poświęcenie. Jedyny prawdziwy, godny uwagi patriotyzm, to patriotyzm rodzinny – wspieranie swoich najbliższych w każdej możliwej sytuacji, bez względu na okoliczności.

Ze względu na charakter rodziny, pełni ona kluczową rolę wśród ludzi uważających się zarówno za libertarian jak i za konserwatystów, czyli tak naprawdę za wolnościowych konserwatystów (konserwatywnych libertarian). Traktujemy (również ja do nich się zaliczam) wolność rodziny na równi z wolnością jednostki.

Continue reading